Monday, September 17, 2007

Υστεροφημία

Την Κυριακή κηδεύτηκε ο παππούς μου. Μεγάλος σε ηλικία, έζησε μια αξιοπρεπή ζωή, τίμια και με δυσκολίες κατάφερε να αναθρέψει πέντε παιδιά. Έζησε καλά, όμορφα, δίπλα στα πράγματα που αγαπούσε μέχρι και την τελευταία ώρα. Και από την μορφή του φάνηκε να έφυγε ήρεμος (παράδοξο ακούγεται αυτό, αλλά αυτό αισθάνθηκα).

Το πιο σημαντικό ίσως όμως είναι ότι τον αποχαιρέτησε πολύς κόσμος. Που σημαίνει ότι τον εκτίμησε πολύς κόσμος, τον αγάπησε πολύς κόσμος. Και ήταν εκεί να του πει αντίο. Είναι το σημαντικότερο να σε αγαπούν μέχρι τέλους και μετά από αυτό...

Γεια σου παππού...